Bahar, alıp başını gitmelerin mevsimidir. Sebepsiz yere bazen... Önünü ardını hesaplamadan... Hesapsız, kitapsız çekip gitmelerin mevsimidir bahar...
Demir alır gönlünüzün limanındaki gemiler... Açılır gidersiniz...
Aradığınız belki yüzülmemiş denizlerdir, belki keşfedilmemiş sevdalar, belki hiç yazılmamış satırlar...
Yüzmenin, sevmenin, yazmanın heyecanıyla coşarsınız.
Dünyaya sırtınızı dönüp yürürken, o yaşanmamışlıkların izini sürersiniz kuytularda... Ve çoğu zaman kendinizle karşılaşırsınız umulmadık bir köşebaşında...
Elele tutuşur yürürsünüz içindeki çocukla...
O'nu büyütmekten korkarak...
Aradığınız belki yüzülmemiş denizlerdir, belki keşfedilmemiş sevdalar, belki hiç yazılmamış satırlar...
Yüzmenin, sevmenin, yazmanın heyecanıyla coşarsınız.
Dünyaya sırtınızı dönüp yürürken, o yaşanmamışlıkların izini sürersiniz kuytularda... Ve çoğu zaman kendinizle karşılaşırsınız umulmadık bir köşebaşında...
Elele tutuşur yürürsünüz içindeki çocukla...
O'nu büyütmekten korkarak...
Şimdi gitmek sadakattir, kalmaksa ihanet...
oyle madem ,takıp kanatlarını ...diyorum yine de git diye! ama "gitme"..
(aycicim pasına biraz hafif vurdum ama delirdim işte :( )
3 yorum:
Asıl gelmelerin zamanıdır. Gel benimle.
gidenlere hak veriyorum, kalanlar kaybediyor...
hani böyle hic arkasini dönmeden cekip gidenler var ya, mendilini bile yere düsürmeyenler...aniden gidenler - onlardan olmali bazen. Gercekten.
git...kalma dersem arkani dön ve git!
NOT2: hafif olmadi canim, tam yerli yerinde oldu! dozunda!
onun vedası çalıyor yaşar.. aman diyorum.. dokunur kanıma gitmeler..
ya gelmezler,ya da haber alınsa da eksiktir herşey,manşetten verirler gidiş haberlerini..dönüş haberlerine yer vermez gazeteler..
gidişleri şatafatlı olur ama kalana olur ne olursa..
elinde mendil..yüzünü göremediğin sevgiliye ağlarsın..
yazık olur..
Post a Comment